چهارشنبه، اسفند ۰۷، ۱۳۸۷

راه دراز

تا صبح راه دراز است

منم و این همه آشفتگی ذهن که یا آرام می گیرد و آرام می شوم یا من را آشفته تر می کند و آرامم را می گیرد

۱ نظر:

ناشناس گفت...

مدتی نبودید نگران شدم
ظاهرا بی مورد هم نبوده
سری به وبلاگم بزنید خواندن آخرین پستم خالی از لطف نیست